- napełniać
- napełniać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, napełniaćam, napełniaća, napełniaćają, napełniaćany {{/stl_8}}– napełnić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, napełniaćnię, napełniaćni, napełniaćpełń || napełniaćnij, napełniaćniony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'czynić coś pełnym; wkładać, wlewać, wsypywać coś do czegoś, wypełniając całą objętość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Napełniać kieliszki winem. Napełniać bak benzyną. Napełnić skrzynię piachem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dostawać się, wchodzić w dużej ilości, liczbie (tłumnie) do przestrzeni częściowo lub całkowicie ograniczonej; wypełniać, zapełniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sala była napełniona widzami. Kościół napełniały tłumy wiernych. Tonący statek powoli napełniała woda. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o dźwiękach: stawać się słyszalnym, odczuwalnym w całej zamkniętej przestrzeni': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dom napełniały radosne głosy dzieci. Salę napełniły dźwięki muzyki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o uczuciach, emocjach: stawać się intensywnie odczuwanym, przeżywanym, też: wywoływać jakieś emocje, uczucia u kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Napełniła kogoś radość, gorycz, duma. Widok ofiar napełnił ją lękiem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.